We 💜 Bali aan de kust 🌺

Heel anders dan Java. 

Wij kiezen voor het minder toeristische Noorden, samen met de Fransmannen. De meesten kiezen voor het Zuiden.

Wat ons meteen opvalt wanneer we met de bus van de haven naar Lovina rijden: aapjes en honden. Meer franjes aan de huizen en uiteraard de huisaltaartjes die ik bewonder. Het hindoeïsme leeft hier. 'God is niet doof' en dat bevalt me wel. Even geen nachtelijke gezangen meer, hehe. 

1 stap uit de bus... ''You have already hotel?'. Neen dus, want we wilden liever zelf kijkje nemen dan de too-good-to-be-true-booking.com-foto's nog te geloven. Jan rijdt even mee op de moto om 2 hotels te bekijken. Mijn normen krijgt ie mee 😉 Hij kiest goed. De kids krijgen n lift.

Zij zijn dolblij met t bijhorende zwembad dat we voor onszelf hebben. Ze springen dr meteen in! 

Blijkt dat ze het zwembad zelfs leuker vinden dan de zee hier. Te kalm, dus te weinig golven om over te springen. Geen plastiek, maar dood koraal valt hier te rapen. T onderhandelen over wat mee te dragen valt, kan beginnen... Uiteraard valt Matis zijn knieën erop kapot.

De bloemen geuren hier weelderig en de mensen zijn even vriendelijk. Alleen kom ik niet toe aan mn e-reader met 2 romans die zich in Indonesië afspelen.  Als de 7de verkoper zijn waar komt aanprijzen (een verse kokosnoot om te drinken, juweel, houtsculptuur, snorkel- of duiktocht, massage, ...), dan betrap ik me op een scherpe' Please, leave me, I just wanna read!'. Ik krijg nog n vriendelijke 'Enjoy your book' terug. Iedereen probeert, maar neen wordt wel aanvaard. 

Het is hier dol-fijn! We gaan dan ook op dolfijnen-kijken boottocht. Om 6u? Neen, bedankt. Wat is dat toch met die zonsopgang- fixatie? 8u graag, dan zijn er ook maar n 15-tal bootjes, terwijl we anders tussen 101 anderen ronddobberen.

Best jammer dat t motorbootjes zijn geworden ipv zeilbootjes. Meer lawaai en de dolfijnen zijn bang van de schroeven, dus duiken sneller onder. Ook erg dat de helft van de aanwezige boten eigendom van een rijke Nederlander blijkt. Het lukt weinig Indonesiërs om (samen) voldoende bijeen te sparen voor n boot. Zeker als je zoals onze 'kapitein' vroeger dronk en gokte. Intussen beterde hij zijn leven, naar eigen zeggen dankzij/voor zijn dochter, na 3 zonen. Bevestigd wordt hier het geloof dat de koningsdroom geluk brengen zou. Ons kers-op-taart-kindje denkt daar anders over 😉

Daar zijn ze! Ik betrap me op n opgewonden: 'Kijk! Kijk!' terwijl ik kids vroeg stil te zijn. Wauw!!! 3 soorten dolfijnen vind je hier en we zien verschillende schooltjes, wel circa 100 dolfijnen in totaal waarvan er zelfs 2 een luchttuimeling maken! Wauw bis! 

De magie straalt maar even over op de kids, terwijl Jan en ik hier uuuuuren naar zouden kunnen kijken. Silje moppert omdat ze er niet tussen zwemmen mag, Nell is meer bezig met tuimelingen maken in het bootje en Matis vraagt om terug te keren omdat hij wil gaan bljarten (papa's belofte)... Westerse kids?! 

Massage-tijd! Ik boekte n moeder-dochterverwenuitje in 1 van de plaatselijke spa's. Silje's 1ste massage ooit - buiten de 'machaasj'- momentjes thuis 😉 - zacht relaxerend. Voor mezelf een iets hardhandigere Balinese uiteraard. Mogelijks nog heerlijker n traditionele gezichtsmassage erbovenop voor mezelf. En n vers fruitig maskertje voor Silje.

Tel daar dan nog n lekker  geurend bloemenvoetenbadje, theetje, ... bij voor n zacht prijsje. Kijk ons stralen!

We bezoeken nog een sociaal project/resto @globalvilllagefoundation waar we heerlijk eten. 'Spaghetti!', roepen 3 hongerige mondjes. Ze zijn de nasi en bami meer dan beu. Top voor de kids dat ze eens westers kunnen eten, top voor ons dat er plots n uitgebreid veggie-aanbod is en top dat dit dan nog eens naar n goed doel gaat! Hiier gaat t over donaties van rolstoelen die je desgewenst zelf kan gaan afleveren. Sociale zekerheid is hier zo goed als onbestaande, recht van de rijkste, weet je well. Bovendien is er veel schaamte waardoor mensen met n (mentale) beperking psychiatrische problematiek vaak worden vastgeketend en daar dan weer bevrijdingsprojecten voor bestaan... 

Bon, ik was helemaal zen 🙏, maar t sociaal werkerke in ons is nooit helemaal relax 😉